Denise Hollanders heeft met haar echtgenoot naturistencamping El Zorro in de buurt van Murcia (Spanje).

Door Denise Hollanders.

Mijn eerste keer totaal bloot buiten de huiselijke kring… Ik kan het me echt niet herinneren, zo normaal was het. Ik ben opgegroeid in een echt jaren 70 gezin. Naturisme paste geheel in de manier van leven en om eerlijk te zijn, dacht ik gewoon dat het in alle gezinnen zo ging.

Daar komt bij dat iedereen in het gezin zich er gewoon goed bij voelde en er echt geen discussie over was. De eerste haargroei, het verschijnen van mijn borsten en de puberteit hebben daar niets aan veranderd en ook mijn eerste vriendjes hadden geen moeite met het uitkleden bij het zwembad. Ik geloof dat de heersende moraal ook echt anders is nu. Geen van mijn vriendinnen, naturistisch of niet, droegen bovenstukjes op het strand. Topless was echt doodnormaal en het was ook gewoon om te praten over het naaktstrand.

Geheel anders dan op het moment. Mensen die nu praten over naturisten hebben een beeld van oude mensen die in hun blootje op de racefiets zitten, wat men dan als walgelijk ervaart. Dit oordeel zegt natuurlijk veel meer over henzelf en hun zelfacceptatie dan over de naturisten die het gewoon prettig vinden te zijn wie ze zijn.

Of men denkt aan de perverse (kijk, hier komt mijn bevooroordeeldheid om de hoek zetten) mensen die zichzelf ook wel eens “naturistisch” plegen te noemen. Waarvan ik ooit dacht dat dit niet bestond, maar nu we een naturistencamping hebben merk dat er onder naturisten echt wel een groep mensen is die partnerruil, parenclubs en zelfs pedofilie onderschrijven en die zich ook naturist noemt. Of dit naturisten zijn, is de vraag, maar wie bepaalt dat eigenlijk?

Voor mij is naturisme totale acceptatie van jezelf en je lichaam, vrijheid en respect voor jezelf en een ander, de wereld om je heen in al zijn aspecten en gelijkheid, maar natuurlijk is het voor iedereen wat anders. De beeldvorming betreffende naturisme in televisieprogramma’s is natuurlijk erg negatief. Zelden zie ik een weergave zoals ik hem dagelijks meemaak, maar vaker zie je dat sensatiebeluste journalisten een soort rariteitenkabinet weergeven. Dit lijkt geheel in contrast te staan met de hoeveelheid mensen die momenteel in Europa naturistisch recreëert… al moet ik zeggen dat heel veel mensen daar in hun omgeving erg stiekem over doen… Ook dat helpt de moraal niet echt. Maar nogmaals daar is iedereen vrij in. Ik heb trouwens mijn kinderen gevraagd naar hun eerste keer. Maar verbluffend genoeg is hun antwoord hetzelfde.